"มีใครอยู่มั้ยครับ"

สตรีนางนั้นไม'น่าจะตกอยู่โนอันตรายอยางแท้จริง บาง3งเพมีอนจะมีเงื่อนงำ
ไม่อาจบอกได้ว่าเกี่ยวกับตัวเขาเองหรือกาซะลอง!
รถทะยานไปเบื้องหน้าฝ่าม่านทึบของหมอกขาวและอากาศที่หนาวเหน็บ ฝีาขาวจับตัวเป็นกลุ่มเห็นราวกับเงาปีศาจกำลังเคลื่อนไหวไปมา เพียงแวบที่เงาเงา หนึ่งเคลื่อนผ่านหน้ารถไปอย่างรวดเร็ว ศกรแตะเบรกกะทันหัน ค่อยโล่งอกเมื่อ สังเกตเห็นกิ่งไม้แห้งหล่นห้อย นึกขำที่ความกังวลทำให้เป็นไปได้ถึงเพียงนี้ ค่อยสลัดความกังวลทั้งหมดและเร่งเครื่องยนต์ให้ทะยานไปเบี้องหน้าเร็วยิ่งขึ้น
ชั่วครู่รถคู่ใจก็พามาถึงสถานที่ที่แจ้งเหตุ ร่างสูงใหญ่พาตัวเองเดินสำรวจ รอบๆ บริเวณอย่างระแวดระวัง ท่ามกลางความมีดมิดแห่งราตรีกาล ดวงตา คมกริบแลเห็นบ้านไม้หลังเล็กที่ช่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้หนาทึบนานาพันธุ ความ อึมครึมของบรรยากาศเหมือนจะยิ่งทำให้บ้านน้อยหลังนั้นดูวังเวง
ศกรจรดฝีเท้าเข้าไปภายใน ความเงียบสงัดยิ่งทำให้ต้องระมัดระวังตัวมากขึ้น ไม่มีวี่แววของการต่อ3ทำร้าย ทุกอย่างปกติไม่มืวี่แววของผู้อยู่อาศัยเลยด้วยซํ้า จักรยานล้อโต
เหมือนจะจริงดังคาด เหตุการณ์นี้น่าจะมีเงื่อนงำ
"มีใครอยู่มั้ยครับ"
ท้ายสุดก็ตัดสินใจตะโกนถาม แต่ที่สะท้อนกลับมาคือเสียงของตัวเอง ยินเสียงฝีเท้ากระทบพื้นแผ่วเบา ศกรหันขวับแต่ยังช้ากว่าท่อนไม้ขนาดเขื่องที่ ถูกเหวี่ยงเข้ามา ร่างสูงใหญ่กระโดดหลบ แต่กระนั้นท่อนไม้ก็ยังฟาดเข้าที่ไหล่ อย่างจังพร้อมกับบุรุษร่างกำยำถลันเข้ามา
สัญชาตญาณแห่งการป้องกันตัวบอกให้ผู้กองหนุ่มต้องต่อสู้ ไม่มีการ ยั้งมือด้วยต่างฝ่ายต่างต้องการเป็นผู้ชนะ แต่กระนั้นร้อยตำรวจเอกศกรยังรู้สีก ถึงความไม่จริงจังในการต่อสู้ เหมือนอีกฝายจะพยายามหลบเลี่ยงและพยายาม ทีจะหนีอยู่ตลอดเมื่อรู้ตัวว่าต้องตกเป็นผู้ฟายแพ้อย่างแน่นอน จักรยาน fat bike
แวบหนึ่งที่ความคิดหนึ่งบังเกิด ศกรผลักร่างกำยำนั้นออกพร้อมกับสวน กำป้นออกไป มันกระทบกับปลายคางของอีกฝ่ายอย่างจังพร้อมกับร่างหนานั้น ทำท่าจะทรุดแต่ยังแข็งใจลุกขึ้น ชั่ววินาทีที่ศกรเห็นเสียวหน้านั้น
ตะลึงไปครู่เมื่อเห็นใบหน้าขาวผ่องนั้นชัดเจนและอีกฝ่ายก็รีบฉวยโอกาส หนีหายไปกับความมืดอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้ผู้กองหนุ่มยืนนึ่ง คลื่นความสงลัย
"แล้วที่เขามาทำร้ายคุณ"
"ผมคิดว่าอาจจะไม่ใช่เขา ดิสธรมีรูปร่างผอมบางออกจะติดก๊องแก๊ง เสียด้วยซํ้า แต่คนที่มาทำร้ายผม เขาตัวกำยำสูงใหญ่ ความแข็งแรงผิดกันเยอะ, "แต่คุณบอกฉันว่าคุณเห็นเป็นดิสธร" "สิงที่เห็นอาจไม่ใช่ เรื่องที่รู้อาจไม่จริง"
"นี่มันไม่ใช่หนังไม่ใช่ละครที่ฉันเล่นนะคะ จะได้ลึกลับซับซ้อนขนาดนี้" ค้านเสียงอ่อย ชีวิตที่โลดแล่นอยู่กับการแสดงทำให้มองภาพเหล่านี้แทบไม่ออก ความว่นวายซับซ้อนเหมือนจะห่างจากชีวิตจริง เหมือนจะรู้ ผู้กองหน้าเข้มยิ้มนิดๆ ที่มุมปาก
"บางทีชีวิตจริงกับการแสดงก็แยกกันแทบไม่ออก คุณไม่เคยได้ข่าวหรีอ ที่ผู้ร้ายขนยาเสพติดผ่าตัดสัลยกรรมใบหน้าเพื่อที่จะหลบหนีออกประเทศนั้นเข้า ประเทศนี้" จักรยาน
"นั่นมันจำเป็นนี่คะ แต่คนที่มาทำร้ายคุณ เขาจะ 'ลงทุน' ผ่าตัดหน้าขนาด นั้นเชียวหรือ"
อยากจะชำกับก้อยคำชองหล่อน   แต่คนที่อ่อนประสบการณ์เกี่ยวกับIจ'3
ผู้ร้ายมักคาดไฝถึง คนที่8นดานเป็นโจรทำอะไรได้มากกว่านั้น
"ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ผมเพียงแต่คิดว่าเรื่องนี้มันต้องมีเงื่อนงำ
คนก่อเหตุอาจจะต้องการโยนความผิดให้กับดิสธร" ''เพื่ออะไรคะ"
"นั่นแหละคือสิงที่เราต้องค้นหาคำตอบ"
เป็นสิงที่เกินความคาดหมายและกาซะลองก็ได้แต่นั่งนิ่งๆ ความสับสน รุมเร้าจนยากทีจะทำสิ'งโด หล่อนเริ่มคลำทาง1ม่ถูก จุดประสงค์ชอง1ครคนนั้น ต้องการอะไรกันแน่
"แล้วฉันต้องทำยังไงคะ,
"ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น ทำตัวให้เป็นปกติ คนที่เรากำลังตามหาเขาอาจ อยู่ไม่ไกล"
จักรยานล้อโต