วันพุธที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2558

หญิงสาวกลืนนํ้าลายลงคออย่างยากเย็น

"อ้าว ก็ต่อไปปีบต้องเป็นผู้ดูแลมรดกไม่ใช่เหรอ แล้วจะรีบกลับไปทำไมล่ะ" ดิสธรแทบจะกลืนนาลายดังเอื๊อก พยายามไม่แสดงความยินดีปรีดเปรม
ทางสีหน้าและแววตา จริงอย่างที่แม่พูด หากเขาเป็นหนูตกถังข้าวสาร ชาตินี้ทั้ง
ชาติคงสบาย
ต่างกับกาซะลอง หญิงสาวกลืนนํ้าลายลงคออย่างยากเย็น ศ'รานตาเอา เรืองนี้ขึ้นมาพูดกสางวงอาหารนี่ทำไม จักรยานล้อโต
"เรื่องมรดกไม่เกี่ยวอะไรกับเราหรอก อีกซักอาทิตย์สองอาทิตย์เราก็จะ
กลับไปทำงาน" หญิงสาวปฏิเสธ ผลักถ้วยขนมออกห่างตัว สดคอจนกิน1ม่ลง.' ศรานตาทำเสียงอือออในลำคอ แต่ศกรกลับมองหน้าหญิงสาวนิ่งนาน
มรดกกับอุบัติเหตุรถส่วนตัวของคุณบ่รียางค์ครี! มันชักจะยังไงๆ อาหารมี้อนั้นชักไม่อร่อย ดีที่บรรยากาศขณะใกล้พลบคํ่าของริมใ1ากก ช่วยไว้ได้เยอะ จึงทำให้พอจะอิ่มเอมเปรมปรีดิ้ขึ้นมาได้บ้าง เรือลำน้อยพา ผู้โดยสารลอยละล่องชมวิวทิวทัศนIปเรื่อยๆ ก่อนที่จะพากลับไปส่งที่ท่า
ศกรขับรถไปส่งกาซะลองและลูกชายท่านรัฐมนตรีที่คุ้ม โดยมีศรานตานั่ง เคียงข้างด้านหน้า พยาบาลสาวหน้าระรื่นในขณะที่กาซะลองนั่งหน้าเครียด เคืองทั้งเรื่องพินัยกรรม และเคืองกับภาพสวีทหวานแหววของคนบางคู่ แต่ก็นั่งขัดใจอยู่ได้ไม่นานเมื่อชั่วครู่รถก็แล่นมาจอดหน้าคุ้มภูคากาซะลอง แพรสารีบวิ่งมาเปิดประตูรั้วอย่างรู้หน้าที่ ดิสธรแอบลอบมองหน้าสวยใสไร้เดียงสา ของเด็กสาวอย่างถูกใจ ร่างบอบบางอยู่ในชุดผ้าซิ่นพื้นเมือง เสือแขนกุดสีขาว มีระบายนิดๆ ตรงแขนดูน่าทะนุถนอม แถมมองผาดๆ ตาคมผมยาวยังมีส่วน คล้ายกับกาซะลองอยู่ไม่น้อย ผิดแต่ตรงที่หลานสาวคุณปรียางค์ศรีดูสวยสง่ากว่า มากตามฐานะและความโด่งดัง จักรยาน fat bike
ลูกชายท่านรัฐมนตรียิ้มที่มุมปาก เอี๋องเหนือคนนี้หน้าจิ้มลิ้มเสียจริง!
กาซะลองแทบไม'มีรอยยิ้มในสีหน้า หญิงสาวถอนหายใจอย่างหนักหน่วง สุดจะหงุดหงิดกับภาพที่เห็นตรงหน้า...พยาบาลสาวยืนชิดเกาะแขนผู้กองหนุ่มแจ อย่างกับเด็กกลัวหลงทาง
หลานสาวเจ้าของคุ้มเอ่ยคำลาลันๆ แต่แขกผู้มาเยือนกลับพูดเสียนาน
"เอาไว้เจอกันใหม่นะปีบ รอศกว่างแล้วนัดไปเที่ยวกัน เออ พอดีเราคุย
ปีบดีกว่า...กับคุณดิสธร" หล่อนเว้นวรรคไปนิดหน่อย มองหน้ากาชะลองสลับ กับดิสธรอย่างเย้าแหย่ ก่อนถามต่อว่า "เมื่อไหร่จะมีข่าวดีจ๊ะ อุ๊เคยอ่านข่าว อยู่บ่อยๆ คบกันมานานหลายปีแล้วไม'ใช่หรือจ๊ะ"
ศกรแทบจะสำลักอาหาร ผู้กองหนุ่มมองหน้าเรียวเก่ที่หันไปสบตากับแฟน หนุ่ม กาซะลองทำหน้าพูดไม่ออกบอกไม'ถูก ส่วนดิสธร หนุ่มหน้าตี๋หัวเราะเสียงใส อยากจะสมรับคำถามนั้นแต่ก็เกรงใจคนที่นั่งอยู่ข้างๆ กาซะลองคงไม่พอใจหรอก หากเขาจะเออออห่อหมก เพราะลิมิตที่หล่อนให้เขาคือคำว่า •เพื่อน'
"เราเป็นเพื่อนกันฮะ ไม่มีอะไรหรอก ข่าวก็ลงไปอย่างนั้นเอง ใช่มั้ยจ๊ะปีบ"
"ไม่ใช่มั้งคะ เพราะคำว่าเพื่อนของดาราแปลว่าเป็นคู่รักกันไม่ใช่เหรอ อุ๊เคย อ่านข่าวบันเทิง เห็นแซวอย่างนี้บ่อยๆ" ทำตาซื่อเสียงใสได้แสนสนิท กาซะลอง ไม่ตอบรับหรือปฏิเสธนอกจากยิ้มอ่อนๆ ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดแจ้งแถลงความ ในเมื่อคนที่ฟังพร้อมที่จะเชื่ออย่างนั้นอยู่แล้ว หญิงสาวเลื่อนจานอาหารออกเปลี่ยน เป็นถ้วยขนมมาแทน ลิ้นจี่ลอยแก้วหวานชื่นใจจนแทบจะลืมความขุ่นข้องในใจ เสียสนิทถ้าจะไม่เห็นพยาบาลคนสวยใช้ส้อมจิ้มลิ้นจี่คว้านที่จัดในจานเปลอย่าง สวยงามให้ผู้กองหนุ่ม
ตอนเด็กที่ว่าสวยแล้ว โตมาเป็นสาวศรานตายิ่งสวยหวานจับใจ ดวงตา กลมโตดำขลับประดับด้วยแพขนตาดำเข้ม จมูกโด่งได้รูปรับกับริมฝืปากสีชมพู อ่อนบอบบาง ผมยาวสลวยที่เคยเก็บรวบไว้อย่างเรียบร้อยเมื่อวัยเด็กถูกปล่อย ให้ยาวลงมาถึงกลางหลังโดยมีผ้าชีฟองสีชมพูอ่อนหวานผูกคาดไว้ เผยให้เห็น หน้าผากโค้งมนขาวผ่อง ยิ่งเมื่อเจ้าตัวอยู่ในชุดเปิดไหล่แบบลำลองสีขาวที่มี ขลิบระบายสีชมพูกระจายอยู่ทั่วตัว ยิ่งเน้นให้ร่างอวบอิ่มนั้นดูแสนหวาน...ช่าง ศรานตาสมกับชื่อ จักรยาน
ศกรเหลือบเห็นอากัปกิริยาของหลานสาวเจ้าของคุ้มพอดี หญิงสาวหน้า เจื่อนไปนิดนึงก่อนกลบเกลื่อนด้วยรอยยิ้มอ่อน หันไปถามศรานตา "แล้ว...อุ๊กับ...ผู้กองล่ะ...เมื่อไหร่จะมีข่าวดี"
ศรานตาหันมาสบตาชายหนุ่ม ทำตาหวานใส่ชนิดที่คนมองแทบต้องเมิน เพราะหวานเกิน
ฮึ! ถึงไม่ตอบก็พอจะรู้คำตอบหรอก หวานเชี้ยบกันขนาดนี้ แต่หนุ่มที่
จักรยานล้อโต

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น