สูดความหอมบางเบา

ตัว หรือคุณยายจะเป็นห่วงจึงมาเฝัาวนเวียนห่วงใย ผุดลุกขึ้นทันที ไม่ได้มีแม้ ความหวาดหวั่น ไม่ได้เกรงกลัวสักนิดหากคุณยายจะมาปรากฏร่างให้เห็นตรง หน้า กาซะลองวิงวอนอย่างโหยไห้
"คุณยายคะ คุณยายอยู่ที่ไหน คุณยายออกมาหาปีบสิคะ" เหมือนจะมี ความหวัง แต่ทุกสิงรอบตัวกลับมีแต่ความว่างเปล่า ยินเพียงเสียงหรีดหริ่งเรไร ไล่เสียงกันมาจากเนินเขา
ลมหนาวโชยมา แต่ร่างบางกลับมิได้สั่นสะท้าน ด้วยนํ้าอุ่นๆ ไหลลงมา จากดวงตาคู่สวยเป็นทาง คุณยายอยู่ที่ไหนหนอ ทำไมไม่คิดถึงปีบบ้างเลย ทรุดตัวลงนอนที่เตียง ฉวยผ้าห่มผืนหนามาคลุมร่าง เพียงสัมผัสแรกหญิงสาวก็ รับรู้ถึงความอบอุ่น กลิ่นคุ้นเคยกรุ่นกลิ่นอยู่ปลายจมูก กาซะลองแนบหน้าลง กับผ้าเนี้อนุ่ม สูดความหอมบางเบา
คุณยายขา ปีบคิดถึงคุณยายเหลือเกินค่ะ จักรยานล้อโต
เหมือนเวลาจะผ่านไปนานแสนนานในห้วงนิทรานั้น มารู้สืกตัวอีกทีเมื่อมี สัมผัสอ่อนนุ่มแตะลงตรงดวงหน้า รอยสัมผัสที่ช่างอบอุ่นเหลือเกิน หญิงสาวยิ้ม ละมุน ริมฝืปากเต็มอิ่มพึมพำ
คุณยาย...คุณยายมาหาปีบแล้วใช่มั้ยคะ
สองมือเรียวไขว่คว้าไปมาในอากาศ มันไม่ได้ว่างเปล่า เมื่อกาซะลองสัมผัส ถึงเนื้ออุ่นๆ นุ่มๆ หล่อนบีบกระชับมือผอมเกร็งไว้แน่น แนบหน้าลงอย่างหวง แหน ปีบจะไม่ยอมให้คุณยายไปไหนอีกแล้ว คุณยายอย่าทิ้งปีบไปนะคะ! จักรยาน fat bike
ในความรู้สีกรางเลือน เหมือนมีนื้าอุ่นๆ หยดลงมาสัมผัสที่ดวงหน้า แต่ในยามนี้กาซะลองไม'ได้สนใจ ด้วยว่าความอบอุ่นจากมือนุ่มคลายความกังวล ได้ทุกอย่าง
สำหรับกาซะลอง นิทรานี้ซ่างอบอวลไปด้วยกลิ่นอายแห่งความรักเหลือเกิน
นายแพทย์สฤษด์คุณฟังคำบอกเล่าของมารดาด้วยอาการนิ่งเฉย เหตุการณ์ หลายอย่างที,เกิดขึ้นทำเอาแม่ชักเพี้ยน โม่อยากเชื่อว่าแม่จะรักผูกพันกับคุ้ม ภูคากาซะลองขนาดนั้น โลกเต็มไปด้วยความฉาบฉวย และเขาก็ไม่เคยเห็นแม่ จะชาบซึ้งกับอะไรสักอย่าง ดูเหมือนชีวิตแม่จะมีแต่ความเร่งรีบร้อนรน แม้แต่
เป็นคนที่มืสิทธิที่จะครอบครองต่อคือกาซะลอง ในเมื่อหลานสาวคือคนที่ผู้เป็น ป้าทั้งรักทั้งห่วงมากที่สุด การที่แยกตัวออกจากคุ้มมานาน เขากับแม่ไม่มืสิทธิ แม้แต่จะคิด
คุณพันธุรพีได้แต่นิ่ง ที่ลูกชายพูดมันก็ถูก สัทธิการขายคุ้มไม่น่าจะตก มาถึงมือหล่อน
ด้วยนับตั้งแต่แยกตัวห่างออกไปพร้อมกับเงินก้อนโต พี่สาวก็ไม่เคยพูดถึง การเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเรือนไทยหลังใหญ่ อย่างดีก็มีสิทธิเพียงแค่เป็นน้องสาว เจ้าของคุ้มที่ทำให้คนนับหน้าถือตาขึ้นมาหน่อย
ถอนหายใจออกมาเฮือก หล่อนเองก็เพิ่งโปอาละวาดกาซะลองเรื่องชายคุ้ม มันคงน่าขายหน้าหากว่าเขาแต่อิเหนาเป็นเสียเอง ส่วนเรื่องเผาคุณปรียางค์ศรี นั่นยิ่งแล้วใหญ่ หลานสาวรักผู้เป็นยายมาก กาชะลองคงไม่ยอม แต่เรื่องแบบ นี้มันน่าลองสักตั้ง อย่างน้อยก็เพื่อความสบายใจของทุกฝ่าย โดยเฉพาะตัว หล่อนและสฤษด์คุณ มรดกของผู้เป็นพี่ตกเป็นของน้องของหลานยังดีกว่าให้ ไอ้หน้าปลาจวดลูกชายท่านรัฐมนตรีชุบมือเปีบ ก็คงจะต้องรอ จนกว่ากาซะลอง จะกลับมา และถึงตอนนั้นหล่อนคงต้องพูดกับหลานสาวใหม่
แม้จะมีความหวังรออยู่เพียงริบหรี่...แต่มันก็ต้องลอง จักรยาน
มันเป็นเวลาเกือบตีสามเมื่อศกรหยิบนาฟิกามาดู ลมหนาวพัดเย็นจน ไหล่สะท้านแม้จะห่อหุ้มร่างกายไว้ด้วยเสือตัวหนา ร่างสูงใหญ่กระชับเสื้อกันหนาว ตัวโคร่งให้แน่นเข้า อดคิดไปถึงคนที่นอนอยู่ที่บ้านเชิงเขาไม่ได้ ปานนี้หล่อนจะ เป็นอย่างไร จะนอนหลับบ้างไหมในเรือนหลังเล็กที่ไม่คุ้นเคย
ร่องรอยเศร้าหมองในดวงตาโหวงเหวงสะกิดให้เขาอาทรไม่รู้หาย เหมือน ไม่มืลิ'งใดเลยที่จะมาลบล้างความทุกข์ชองหล่อนได้ นอกจากการฟืนคืนชีวิตของ คุณปรียางค์ครี
ถอนหายใจอย่างหนักหน่วง ปาฏิหาริย์ การฟืนชีวิตของคนตายดูจะเป็น ไปไม่ได้ แต่หากจะเกิด ความจริงมันก็คือความจริง
เสียงกริ่งโทรตัพท์กรีดร้องขึ้น นายสิบที่นั่งหาวหวอดๆ อยู่กับโต๊ะผวา ลนลานจะลุกไปรับ แต่ไม่ทันผู้กองร่างใหญ่ที่กรอกเสียงลงไปทันควัน
จักรยาน