ศกว่าปีบกับคุณดิสธรเขาจะไปกันรอดมั้ยคะ

กับศกไว้นะว่าอยากไปนํ้าตกขุนกรณ์ เห็นเขาว่าสวย แต่ถ้าปีบกับคุณดิสธรอยาก ไปดอยแม่สลองก่อนก็ไม่เป็นไรนะ ตามสบายจ้ะ แล้วเจอกันนะคะคุณดิสธร' ประโยคหลังหันมาพูดกับหนุ่มหน้าตี๋ ดิสธรรับคำอย่างกระตือรือร้น แต่ตาแทบ ไม่ได้มองที่ศรานตาเลย ตาเรียวตี่กลับจ้องอยู่ที่หน้าสวยใสของแพรสา
เด็กอะไร ยิ่งมองก็ยิ่งสวย! จักรยานล้อโต
แสดงออกอย่าง^ดเจนขนาดนี้จึงไม่แปลกที่พยาบาลสาวจะจับเป็นหัวข้อ สนทนา เมื่อผู้กองหนุ่มขับรถแล่นออกมาจากคุ้มภูคากาซะลองได้ไม่นาน
"น่าเห็นใจปีบจังนะคะ ยืนหน้าตูมเชียว คุณดิสธรเล่นจ้องเด็กในบ้านไม่
วางตา"
คนขับทำหูทวนลม ทำไมจะไม1เห็น ในเมื่อคุณเธอปีนทำหน้าบฎกบุญ ไม่รับ คงจะยอกแสลงหัวใจ8ท่า ที่หนุ่มคู่รักไปสนใจหญิงอื่น แถมหญิงคนนั้น ยังเป็นเด็ก ในอาณัติปกครอง
"ศกว่าปีบกับคุณดิสธรเขาจะไปกันรอดมั้ยคะ"
"ไม่รู้สิครับ ผมไม่ค่อยลันทัดเรื่องแบบนี้เท่าไหร่" ปฏิเสธ แต่ในใจแอบคิด
สาธุ ขอใหIปไม่รอด จะได้... รีบหยุดความคิดที่กำลังจะเกิด จะเป็นไปได้ อย่างไรในเมื่อเจ้าหล่อนเกลียดเขาอย่างกับอะไรดี เจอหน้าทีไรต้องทำหน้าหงิก หน้างอ แถมมีแต่คำว่าเจ็บๆ แสบๆ คันๆ ตั้งแต่ตัวเท่ากำปีนจน1ต
แต่ในสายตาเขา...แม่ลูกเป็ดขี้เหร่คนนี้ก็ยังน่ารักฎยู่ดี จักรยาน fat bike
ศรานตาเอนหลังพิงเบาะตามสบายเลยไม่ได้สังเกตเห็นอาการเผลอยิ้มของ ผู้กองหนุ่ม พยาบาลสาวพูดต่อราวกับกำลังถกถึงเรื่องสำคัญที่ต้องการหาข้อสรุป
"อุ๊ว่าปีบกับคุณดิสธรคงไปกันไม1รอดหรอก เอ๊ะ แต่ก็ไม่แน่..." ลังเลไป ครู่หนึ่งก่อนพูดต่อ "เพราะถ้าปีบได้มรดก คุณดิสธรก็เป็นหนูตกถังชัดๆ อุ๊เคย อ่านข่าวซุบซิบไฮโซ เขาว่ายัยคุณหญิงยุพาพักตร์ แม่ของคุณดิสธรพื้นเพก็ไม่ได้ รํ่ารวยเท่าไหร่หรอก อาสัยแต่ตำแหน่งรัฐมนตรีของสามีกู้หนี้ยืมสินเขาไปเรื่อย ดีไม่ดีที่มาจีบปีบนี่อาจจะเป็นแผนก็ได้ เพราะท่าทางคุณดิสธรก็เจ้าชู้จะตาย...เอ แต่มันก็น่าจะเป็นอย่างนั้นนะ ศกว่ามั้ย เด็กแพรสานั่นน่ะก็หน้าตาเด แถมมอง ผาดๆ ยังมีส่วนเหมือนกับปีบอีกด้วย ถ้าบอกว่าเป็นพี่น้องกันก็เชื่อสนิท"
หัวเราะน้อยๆ อย่างสะใจนิดๆ เพราะหากไม่ได้เป็นดาราโด่งดัง ยัย
ตกเป็นหัวข้อการสนทนาดูเหมือนจะอึดอัด ศกรทำเสียงกระแอมขลุกขลักใน ลำคอชวนชายหนุ่มอีกผู้หนึ่งที่อยู่ร่วมโต๊ะคุย
"กะจะมาเที่ยวที่นี่ซักกี่วันครับคุณดิสธร"
"ก็คงดูก่อนฮะ เพราะช่วงนี้คุณยายไม่ค่อยสบาย จะได้อยู่เป็นเพื่อนปีบ" หนุ่มหน้าตี๋ลูกชายท่านรัฐมนตรีที่กำลังเพลินอยู่กับเรื่องกินตอบแบบไม่ทันคิด แต่มีผลทำให้คนฟังคิดไปไกลเรื่อยเปีอย
อืม เป็นห่วงเป็นใยกันจนน่าเตะ!
แต่ชะรอยคนพูดจะไม่ทันรู้ตัว เพราะลูกชายท่านรัฐมนตรียังพูดต่อ หน้าขาว ติ่เอียงไปทางกาซะลองอย่างสนิทสนม "อีกอย่างเชียงรายก็มีที่น่าเที่ยวเยอะ อย่างแม่นํ้ากกผมก็เพิ่งเคยมาครั้งแรก ไม่คิดเลยครับว่าจะสวยขนาดนี้ วันหลัง คงต้องให้ปีบพาไปเที่ยวที่อื่นบ้าง เอาให้ทั่วเชียงรายเลยนะจ๊ะปีบ"
"งั้นวันหลังไปดอยแม่สลองสิคะ" ศรานตาออกความเห็น สีหน้าสาวสวย ดูปกติธรรมดาเมื่อเอ่ยปาก แม้ในใจจะนึกขวางผู้กองหนุ่ม ศกนะศก ทำอย่างนี้ มันเหมือนเป็นการฉีกหน้ากันชัดๆ สาวสวยเจึ้อยแจ้วต่อพยายามควบคุมอารมณ์ ที่กำลังเดือดปุดๆ ภายในไว้ "อุ๊กับศกเคยไปด้วยกัน บรรยากาศดี๊ดีค่ะ แล้วก็ ยังมีของฝากอย่างพวกงานหัตถกรรมของชาวเขาเยอะแยะเลย ถูกๆ ด้วยนะคะ"
หยุดแค่นั้น ไม่ได้บอกต่อว่าครั้งนั้นที่ไปเพราะเป็นงานการกุศลของจังหวัด ที่ทุกหน่วยงานราชการต้องร่วมมือกันในการช่วยเหลือชาวเขาผู้กำลังประสบ กับภัยหนาว หมู่บ้านสันติคีรีเป็นชุมชนผู้อพยพจากประเทศพม่าเข้าเขตไทย จักรยาน
"ไปสะดวกด้วยครับ เป็นทางลาดยางตลอดสาย ยังไงถ้าจะไปเมื่อไหร่ผม จะเขียนแผนที่ให้"
ผู้กองหนุ่มเสริม แม้ในใจไม่ค่อยสนับสนุนที่จะให้ลูกชายท่านรัฐมนตรี หน้าตี๋ไปไหนมาไหนกับแม่ลูกเป็ดขี้เหร่ แต่จะทำไงได้ ในเมื่อนาทีนี้เขาเปรียบ เหมือนเจ้าของบ้าน ก็คงต้องช่วยดูแลกันไป
"ปีบคงไม่รีบกลับใช่มั้ยจ๊ะ" ศรานตาพูดต่อ "เห็นคุณพ่อบอกว่าคุณยาย เพิ่งเชิญมาคุยเรื่องพินัยกรรม" ค้างไว้อย่างนั้น ทำเอาผู้ที่มืส่วนเกี่ยวข้องในบท สนทนาต้องเงยหน้าขึ้นมองผู้พูดเต็มตา
"ทำไมล่ะ คุณยายทำพินัยกรรมก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเรานี่"
จักรยาน fat bike